Ik denk dat de mensen in mijn omgeving al wel weten dat ik een boek heb geschreven. Veel hebben hier al op verschillende manier een reactie op gegeven. Mijn dank hiervoor.

Een boek uitgeven in eigen beheer  is een heel langdurig proces: lastig, hoewel ik het toch stiekem heel leuk vind.

Steeds vaker zie ik in de (sociale)media elementen die ik in mijn boek heb geschetst als fictie van het land Slautis. Elke keer denk ik:  ja, lees mijn boek, en ik kan dan ook niet wachten totdat het ook uiteindelijk kan.  Als ik lees dat iemand zwart is gemaakt via een trollenleger, of dat werkelijke gebeurtenissen gewoon doodleuk worden ontkend, dan denk ik: ja,  lees mijn boek en zie waar dat toe kan leiden. Gelukkig kan dat straks.

Ik dacht dat ik het rustiger zou krijgen, toen mijn manuscript geredigeerd, gecontroleerd en vormgegeven was, maar niets is minder waar. Ik heb het drukker dan anders, maar ik heb er de tijd voor.

Dingen die moeten worden geregeld, zoals verzending, portkosten, persberichten, bonusmateriaal, verpakking en inschrijven bij CB of/ Boekengilde:  het slokt een redelijk deel op van mijn tijd. Wel leuk zoveel andere dingen die ik me nu eigen moet maken. Mooi dat ik de hulp van mijn familie hierbij heb.

De komende tijd moet ik me een voorstelling maken hoe en op welke manier ik de bestellingen (ja, die zijn er al) moet gaan afhandelen.  Het komt goed, maar heeft ook wel wat voeten in de aarde.